بررسی هنر عرب و ظهور اسلام و هنر اسلامي‌

بررسی هنر عرب و ظهور اسلام و هنر اسلامي‌

تعداد صفحات: 34

حجم فایل: 1.64 MB

فرمت فایل: word

دسته بندی:

قیمت: 199,900 ریال

تعداد نمایش: 46 نمایش

ارسال توسط:

تاریخ ارسال: 20 آوریل 2023

به روز رسانی در: 20 آوریل 2023

خرید این محصول:

پس از پرداخت لینک دانلود برای شما نمایش داده می شود.

199,900 ریال – خرید

دولتهاي عمده اي که از دوران باستان در عربستان تشکيل يافته اند به دو دسته شمالي چون تدمر نبطيان و عسانيان و جنوبي مانند معين قتبان سبا و حضرموت تقسيم شده اند به موجب کتيبه هاي مکشوف و پژوهشهاي دانشمندان در صد ساله اخير يکي از قديمي‌ترين دولتهاي جنوبي معين بوده که از حدود 1300 تا600 ق م دوام و شهرت مي‌داشته است و ديگر دولت قتبان و اين هر دو به دست دولت سبا منقرض شدند باز بر طبق کتيبه هاي بسيار و عموماً بدون سنه معين که درباره دولت سبا به دست آمده است دولت سبا نام خود را از لقب يعرب ابن قحطان مي‌گرفته که نياي بزرگ بسياري از شيوخ قبايل جنوبي بوده ، و شهر سبا و سد مارب را برپا ساخته است در قرن دهم ق م اين دولت با فرمانروايي ملکه سبا به اوج قدرت و توانگري رسيد .

مهمترين دولتهاي تشکيل يافته در شمال جزيره العرب که تا سرزمين سوريه گسترش يافته بود تدمر يا پالمير بود که نامش در لوحه اي اکدي متعلق به سده نوزدهم ق م آمده است و ديگر دولت نبطيان که از سده هفتم ق م قدرت و اعتبار يافت و سرزميني بزرگ از بخش جنوبي فلسطين تا کناره بحر احمر را به زير فرمان خود در آورد .

تاريخ قوم عرب از ميانه سده نهم ق م مضبوط و مشخص مي‌شود و پيش از آن بسياري مطالب در مرحله ترديد و ابهام باقي مي‌ماند از دولتهاي پيش از اسلام عربستان نيز ذکري از ملوک لخمي‌به ميان مي‌آوريم که قلمروشان بخشي از شمال شرقي شبه جزيره و دوام دولتشان از اواخر سده سوم ق م تا اواخر سده ششم ميلادي بود پادشاهان آخري اين سلسله تابع ساسانيان بودند و دولت ساساني به ياري آنان از گزند غارتگريها طوايف باديه نشين عرب مصون مي‌مانده است .

 

 

 

شک نيست که در عربستان ميان قبايل بيابانگرد و مردم شهر نشين تفاوت فاحش وجود مي‌داشته است و طبعاً بدويان چادر نشين عرب نمي‌توانسته اند صاحب هنر يا فرهنگي قابل ذکر بوده باشند ليکن در شرايط شهر نشيني پيشرفته اي که بخصوص در دولتهاي بخش جنوب غربي شبه جزيره به وجود آمد تمدني قومي‌و شايان توجه پا گرفت که از جهات بسيار قابل مقايسه با تمدنهاي مصر و بابل و يونان و ايران بود و در طول زمان نيز تاثيراتي از هر يک آنان پذيرفت ناگفته نگذاريم که علاوه بر بيانگردان و شهر نشينان طوايفي از اعراب نيز در سراسر خاک عربستان پراکنده بودند که در واحه ها يا کنار چشمه هاي آب دايمي‌سکونت مي‌داشتند و به مراحل پيشرفته تري از کشاورزي و دامداري و رفاه اجتماعي دست يافتند ساکنان عربستان به طور عموم گرچه تشکيل نژاد يا ملتي واحد نمي‌دادند ليکن همگي به زبان عربي با گويشهاي متفاوت سخن مي‌گفتند مورخان اسلامي‌به پيروي از علماي انساب عرب تمامي‌قبايل عرب را به دو دسته بزرگ يعني جنوبي يا قبايل قحطان يمني و شمالي يا قبايل عدنان تقسيم کرده اند .

در ميان ساکنان شبه جزيره عربستان پرستش ارواح غير آدمي‌چون ملايکه و جن و غول و همچنين پرستش اجرام آسماني واجداد خانوادگي و اصنام معمول بود بسياري از قبايل جانوري چون سگ خرس سوسمار سنگ پشت گاو و مانند آن را بت خاص خود قرار مي‌دادند و نام آن جانور را برقبيله يا سران قبيله خود مي‌نهادند ايشان صنمهاي خويش را از چوب و طلا و نقه و يا از سنگ مي‌ساختند گرچه به گفته برخي مورخان اسلامي‌قوم عرب در سايه رهبري حضرت ابراهيم يکتاپرست شده بودند ليکن مسلم است که پس از چندي دوباره به شرک گراييده بودند علماي اديان معتقدند که عرب جاهلي به هنگام پرستش اجداد خود مراسمي‌پر تفصيل برپا مي‌داشته و در سوگ مردگان موي سر را مي‌تراشيده و بدن را مجروح مي‌کرده و بر بالاي گور متوفا بنايي مي‌ساخته است همچنين در ميان عموم اقوام عرب سامي‌نژاد نسب هر شخص اصلي عمده شمرده مي‌شد و رعايت تکاليف خويشاوندي يا همخوني اهميت به سزا مي‌داشت .

شک نيست که در عربستان ميان قبايل بيابانگرد و مردم شهر نشين تفاوت فاحش وجود مي‌داشته است و طبعاً بدويان چادر نشين عرب نمي‌توانسته اند صاحب هنر يا فرهنگي قابل ذکر بوده باشند ليکن در شرايط شهر نشيني پيشرفته اي که بخصوص در دولتهاي بخش جنوب غربي شبه جزيره به وجود آمد تمدني قومي‌و شايان توجه پا گرفت که از جهات بسيار قابل مقايسه با تمدنهاي مصر و بابل و يونان و ايران بود و در طول زمان نيز تاثيراتي از هر يک آنان پذيرفت ناگفته نگذاريم که علاوه بر بيانگردان و شهر نشينان طوايفي از اعراب نيز در سراسر خاک عربستان پراکنده بودند که در واحه ها يا کنار چشمه هاي آب دايمي‌سکونت مي‌داشتند و به مراحل پيشرفته تري از کشاورزي و دامداري و رفاه اجتماعي دست يافتند ساکنان عربستان به طور عموم گرچه تشکيل نژاد يا ملتي واحد نمي‌دادند ليکن همگي به زبان عربي با گويشهاي متفاوت سخن مي‌گفتند مورخان اسلامي‌به پيروي از علماي انساب عرب تمامي‌قبايل عرب را به دو دسته بزرگ يعني جنوبي يا قبايل قحطان يمني و شمالي يا قبايل عدنان تقسيم کرده اند .

پاسخ دهید