اس پی دی فایل | سیستم همکاری در فروش فایل سپیده

مشخصات گياه شناسي

نام علمي گوجه فرنگي Lycopersicon esculentum Mill مي باشد كه متعلق به تيرة بادمجانيان است. اين گياه ممكن است يكساله و يا چند ساله باشد. البته در مناطق سردسيري بيشتر يكساله است، ولي اگر در نواحي گرمسيري به صورت دائمي درآيد، طول دورة زندگي آن چندان طولاني نيست. در انواع پابلند آن ساقه ي آن ابتدا ايستاده بعد به صورت خزنده در مي آيد. وبر اثر تماس با خاك توليد ريشه هاي نابه جا مي كند. برگهاي مركب و ساقة نوجوان آن پوشيده از كركهاي ريز و سفيد مي باشند. ساقة آن در ابتدا كه گياه جوان است سبز رنگ، كركدار، گرد و خيلي شكننده است و به علت داشتن كيسه هاي ترشحي بوي گوجه فرنگي به خوبي استشمام مي شود. ولي با افزايش عمر آن رنگ آن تغيير كرده، بدون كرك مي شود و ساقة آن نيز زاويه دار و خشن مي گردد. برگ گوجه فرنگي مركب است كه به صورت متناوب روي ساقه قرار دارد. گلهاي آن كامل است و به صورت خوشه اي روي ساقه، بين دو گره قرار مي گيرند. هر خوشه گل بين 4 تا 8 عدد گل دارد.

تعداد خوشه هاي گل آن نسبت به رقم گوجه فرنگي بين 4 تا 100 متغير است. گوجه فرنگي يك گياه خودگشن است. در بعضي شرايط ممكن است ميوه به طريق بكرزايي بوجود آيد.

احتياجات آب و هوايي

چون گوجه فرنگي جزء سبزيهاي فصل گرم مي باشد، لذا به سرما حساس است. گوجه فرنگي سرماي صفر درجه را تحمل نمي كند و در دماي كمي پايين تر از صفر درجة سانتيگراد، بوته هاي آن يخ مي زنند. گوجه فرنگي هواي گرم و رطوبت بالا را دوست دارد؛ ولي بايد توجه داشت چنانچه دماي خيلي زياد با رطوبت بسيار بالا توأم باشد، شرايط مناسبي را براي بيماريهاي برگي فراهم مي سازد. بادهاي گرم و خشك باعث ريزيش گلهاي آن مي شود. بنابراين، در مناطقي كه چنين بادهايي وجود دارد، بايد مزرعة گوجه فرنگي به وسيلة نهرهاي پر از آب و يا درختان از اين گونه بادهاي محافظت شود؛ زيرا، آبياري اولاً سبب مي شود كه دماي محيط كمي تغيير كرده، پايين تر بيايد، ثانياً رطوبت محيط نيز افزايش يابد.

مزرعة گوجه فرنگي مرتب بايد آبياري شود. خشك شدن سطح خاك به ريزش گلها كمك مي كند. شايان ذكر است كه آبياري بيش از مقدار لازم مانع از تشكيل ميوه مي گردد.

گوجه فرنگي نسبت به طول دورة روشنايي در روز حساس نبوده، جزء گياهان بي تفاوت نسبت به اين موضوع مي باشد. ولي در كمتر از 5 ساعت روشنايي و يا روشنايي دائم به ميوه نخواهد نشست. بهترين دما براي رشد و نمو گوجه فرنگي بين 19 تا 29 درجه سانتيگراد مي باشد. در بالاتر از 35 درجه سانتي گراد رشدش متوقف و ميوه آن تشكيل نمي گردد. در كمتر از 15 درجه سانتيگراد گلها تلقيح نمي شوند؛ بنابراين ميوه به وجود نخواهد آمد.

خاك

گوجه فرنگي را در هر نوع خاك مي توان كاشت. به شرط آنكه اززهكش خوب برخوردار باشد و از نظر مواد غذايي نيز كاملاً غني و آفتابگير باشد. اراضي شني براي توليد محصول زودرس بر ساير انواع خاكها ترجيح داده مي شوند؛ زيرا زودتر گرم مي گردند. در نقاطي كه تداوم دورة برداشت ميسر است و دورة رشد طولاني مي باشد، براي برداشت حداكثر محصول، توصيه مي شود از خاكهاي رسي و سيلتي    لومي استفاده شود؛ ولي اين خاكها به وسيلة مواد آلي و كردهاي حيواني سبك شوند. گوجه فرنگي يكي از سبزيهايي است كه اسيدي بودن خاك را خوب تحمل مي كند و مناسب ترين PH براي حداكثر رشد آن بين 5/5 تا 7 مي باشد. چنانچه زمين زهكشي خوبي نداشته باشد