تعارض و مذاکره

تعرف تعارض

–این فرآیند وقتی شروع می شود که یکی از طرفین احساس کند طرف دیگر بر چیزی که برای او اهمیت داشته تاثیر منفی گذاشته یا می خواهد تاثیر منفی بگذارد . می تواند بصورت آگاهانه انجام شود يا بصورت اتفاقي.

• این تعریف به نقطه ای در هر فعالیت پیوسته اشاره دارد که در آن تعامل از بین رفته و بین طرفین تعارض ایجاد می شود.

• وجوه مشترک همه تعاريف واژه تعارض عبارتند از:مخالفت،تضاد،سد يا مانع ،و ديگر وجود دو يا چند گروه که داراي تضاد هدف يا منابع باشند(منابع محدود است و کمياب بودنش سدي بر سر راه رفتار قرار مي دهد)

–تعریف ارائه شده دامنه وسیعی از تعارض هایی را که مردم در سازمانها تجربه می کنند در بر می گیرد؛

• ناسازگاری در اهداف

• تفاوت در تفسیر واقعیت ها

• اختلاف بر سر انتظارات رفتاری و موارد مشابه

سیر تکاملی تفکرات در مورد تعارض

1-دیدگاه سنتی در تعارض: فرض بر بد بودن تعارض است،زيرا بار منفي دارد و مترادف واژه هايي چون سرکشي،تمرد،تخريب و بي منطقي است. طبق اين تعريف تعارض زيانبار و موجب تخريب گروه است و بايد از آن اجتناب کرد.

دلایل تعارض:

ضعف ارتباطات

نبود صراحت لهجه و اعتماد میان مردم

قصور مدیران در پاسخگویی به نیازها و اشتیاق کارمندان

مرحله 1: مخالفت یا ناسازگاری بالقوه

ارتباطات

ارتباطات می تواند منشا تعارض باشد. اینها نیروهای متضادی هستند که از مشکلات معنایی، سوء  تفاهم و نویز در کانالهای ارتباطی نشات می گیرند.

ساختار

–اندازه و بزرگی گروه

–ميزان تخصصي بودن کارها

–مرز وظایف

–قابلیت تبدیل شدن

–سازگاری هدف اعضا با گروه

–روش های رهبری

–سیستمهای پاداش(برنده/ بازنده)

–میزان وابستگی متقابل گروهها

متغیرهای شخصی

–سیستم های ارزشگذاری فردی

–انواع شخصیت