دستگاه ادراری تناسلی

در طول زندگی داخل رحمی در انسان سه دستگاه كليوی با توالی سری-دمی تشكيل می شود: پرونفروس( دستگاه ابتدايی و فاقد عملكرد)، مزونفروس( مدت كوتاهی دارای عملكرد است) و متانفروس( دستگاه كليه دائمی)

پرونفروس

در آغاز هفته چهارم پرونفروس بصورت 7-10 گروه سلولی توپر در ناحيه گردنی ايجاد می شود. اين گروهها واحدهای دفعی ناقصی را بنام نفروتوم تشكيل می دهند كه قبل از تشكيل اجزای دمی، دچار پسرفت می شوند. در پايان هفته چهارم تمام آثار دستگاه پرونفريك از بين می روند.

مزونفروس

مزونفروس و مجاری مزونفريك از مزودرم واسطه ای قطعات سينه ای فوقانی تا كمری فوقانی (L3) مشتق می شود. اولين لوله دفعی مزونفروس در اوايل هفته چهارم پس از پسرفت دستگاه پرونفروس ظاهر می شود. اين لوله ها طويل شده و قوس S شكل را تشكيل می دهد و يك كلافه مويرگی بدست آورده كه در انتهای آن گلومرول را تشكيل خواهد داد.لوله ها كپسول بومن را در اطراف گلومرول بوجود می آورند.

در قسمت جانبی لوله وارد مجرای جمع كننده طولی می شود كه مجرای مزونفريك يا ولف ناميده می شود.

در اواسط ماه دوم، مزونفروس اندام بيضی شكل بزرگی را در دو طرف خط ميانی تشكيل می دهد.چون گناد در حال تكامل در سمت داخلی مزونفروس قرار دارد، ستيغ تشكيل شده توسط اين دو اندام ستيغ ادراری-تناسلی ناميده می شود.

در حالی لوله های دمی در حال تمايز هستند، در لوله های سری تغييرات دژنراتيو ديده می شود و در پايان ماه دوم اكثر آنها ناپديد می شوند. در افراد مذكر، تعداد كمی از لوله های دمی و همچنين مجاری مزونفريك پابرجا باقی می مانند و در تشكيل دستگاه تناسلی شركت می كنند، اما در افراد مونث اين بخشها از بين می روند.