آنچه در پاورپوینت مسئوليت حسابرس در ارتباط با تقلب و اشتباه در حسابرسي صورتهاي مالي خواهید دید

كليات

• همان گونه كه در بخش 20 استانداردهاي حسابرسي عنوان گرديده، هدف حسابرسي صورتهاي مالي اين است كه حسابرس بتواند در باره اين كه صورتهاي مالي از تمام جنبه هاي با اهميت طبق استاندارد هاي حسابداري تهيه شده است يا خير ، اظهار نظر كند.

• سوالي كه در ادامه مي تواند مطرح شود اين است كه صورتهاي مالي را چه وقت مي توان مطابق استانداردهاي حسابداري دانست ؟ پاسخ اين است:

زماني صورتهاي مالي بر استانداردهاي حسابداري منطبق است   كه عاري از هر گونه تحريف با اهميت باشد.

تعاريف

• تقلب. هرگونه اقدام عمدي يا فريبكارانه يك يا چند نفر از هيئت مديره، مديران اجرايي ، كاركنان يا اشخاص ثالث، براي برخورداري از مزيتي ناروا يا غير قانوني است.

• حسابرس در بررسي تقلب ، دو نوع تحريف را مورد توجه قرار مي دهد:

• • تحريف ناشي از گزارشگري مالي متقلبانه.

• • تحريف ناشي از سوءاستفاده از داراييها.

• گزارشگري مالي متقلبانه . نوعي تحريف كه متضمن تحريف يا حذف مبالغ يا موارد افشا از صورتهاي مالي به عمد و به منظور فريب استفاده كنندگان صورتهاي مالي است.

محدوديتهاي ذاتي حسابرسي

• حتي اگر حسابرسي طبق استانداردهاي حسابرسي، برنامه ريزي و اجرا شود، باز هم نمي توان اطمينان قطعي يافت كه همه تحريفهاي با اهميت موجود در صورتهاي مالي كشف خواهد شد.

• خطر كشف نشدن تحريفهاي با اهميت ناشي از تقلب، به مراتب بيش از خطر كشف نشدن تحريفهاي با اهميت ناشي از اشتباه است، زيرا براي كتمان تقلب ممكن است از طرحهاي پيچيده و سازمان يافته اي چون جعل، ثبت نكردن عمدي معاملات، يا دادن اطلاعات نادرست به حسابرس استفاده شود.

• افزون بر اين، خطر اين كه حسابرس تحريف با اهميت ناشي از تقلب مديران را كشف نكند بيش از تقلب كاركنان است.

پرس و جو از مديريت اجرايي

• بر پايه بخش 24 استانداردهاي حسابرسي، حسابرس مي تواند در موارد زير از مديريت در باره سيستمهاي حسابداري و كنترل داخلي پرس و جو كند:

• • انواع معاملات، مانده حسابها، سرفصلهاي صورتهاي مالي، مكانهاي فرعي يا           قسمتهاي بخصوصي كه احتمال اشتباه يا تقلب در آنها بالاست يا ممكن است       عوامل خطر تقلب وجود داشته باشد و چگونگي برخورد مديريت با آنها.

• كار واحد حسابرسي داخلي واحد مورد رسيدگي و اين كه واحد ياد شده ، تقلب ضعفهايي جدي را در سيستم كنترل داخلي شناسايي كرده است. چگونگي اطلاع رساني بكاركنان ، در باره ديدگاه مديريت نسبت به برخورد مسئولانه با مسايل تجاري و رفتار اخلاقي ( براي مثال، از طريق آيينامه، بخشنامه و …  ) .